piątek, 11 listopada 2016

Szaraczek Przytulaczek i Błękitne Supełki

Po ekspresowym wydzierganiu mleczno-kawowego sweterka córeczki, powróciłam do robótki przy szarym, milusim płaszczyku.
Szary Cloud Dropsa zakupiony w e-dziewiarce bardzo przyjemny w robocie, a przy tym z uwagi na technologię produkcji jest bardzo lekki. Skład zaś: baby alpaka i wełna z merynosów powodują, że jest niesamowicie przyjemny dla skóry.
Słowem Szaraczek Przytulaczek jak się patrzy! 








Niestety nie dokończyłam jeszcze robótek wykończeniowych bo w trakcie dziergania przyszedł mi do głowy nowy projekt:




Błękitne Supełki:)
Sukienka wykonana z włóczki Silvija, która w swoim składzie ma 70% wełny i 30 % jedwabiu. Zakupiłam ją lata świetlne temu
w e-dziewiarce i wreszcie się doczekała:)

Sukienka typu oversize jest bardzo cieplutka w sam raz na nadchodzącą zimę:)
Teraz oba projekty czekają na wplecenie niteczek, upranie i powędrują do nowych właścicielek:)
Po wykończeniu pokażę je jeszcze "na gotowo" na manekinie:)
A swoją drogą myślę, że powinnam znaleźć jakąś modelkę. Bo na "żywym" zupełnie inaczej się prezentują. Chyba lepiej:)

środa, 2 listopada 2016

Express InterCity a może Pendolino?


Nie ma to jak nasi milusińscy:) Niezależnie od wieku:)
Moja starsza latorośl zjechała na czas świąteczny do domku i złożyła expresowe zamówienie na ciepły sweterek:)
Bo........jak każda szanująca się kobieta "nie ma co na siebie włożyć" w ten chłodny czas:)

Odesłałam ją więc do moich pudeł z kłębuszkami celem poszukania odpowiednich, porzuciłam 
( nawet bez żalu ) szare dziergadełko z milusiej Cloud mix Dropsa i rzuciłam się w twórczy wir, zarzucając wszystkie zbędne obowiązki. Tych niezbędnych niestety nie dało się:) Tak szczelnie wypełniałam swój czas dzierganiem, że podróżując i odwiedzając groby bliskich omal nie wymyśliłam auta, które dałoby się  prowadzić robiąc jednocześnie na drutach. Całe szczęście mój wyrozumiały małżonek momentami przejmował inicjatywę za kierownicą  i muszę powiedzieć, że jako pasażer miałam zdecydowanie większe możliwości realizowania się w zakresie "knitologicznych" uzależnień.

Po dwóch dniach mój warsztat dziewiarski wyglądał tak:

Kolejne godziny spędzałam pracowicie - sprawiedliwie, acz nie po równo dzieląc czas między pichceniem a drutowaniem. I wcale nie skłamię, że z ogromną przyjemnością machałam drucikami ku ogromnemu zadowoleniu córeczki:)
Po trzech dniach  mogłam  wystroić mojego manekina i "obfocić" nowy łaszek. Prawda, że w iście pendolinowym tempie?



Ukontentowana właścicielka szybko wskoczyła w nowy sweterek, a ja cóż... pospieszyłam na dalsze spotkania z tymi, którzy odeszli...