Po ekspresowym wydzierganiu mleczno-kawowego sweterka córeczki, powróciłam do robótki przy szarym, milusim płaszczyku. Szary Cloud Dropsa zakupiony w e-dziewiarce bardzo przyjemny w robocie, a przy tym z uwagi na technologię produkcji jest bardzo lekki. Skład zaś: baby alpaka i wełna z merynosów powodują, że jest niesamowicie przyjemny dla skóry. Słowem Szaraczek Przytulaczek jak się patrzy!
Niestety nie dokończyłam jeszcze robótek wykończeniowych bo w trakcie dziergania przyszedł mi do głowy nowy projekt:
Błękitne Supełki:) Sukienka wykonana z włóczki Silvija, która w swoim składzie ma 70% wełny i 30 % jedwabiu. Zakupiłam ją lata świetlne temu w e-dziewiarce i wreszcie się doczekała:) Sukienka typu oversize jest bardzo cieplutka w sam raz na nadchodzącą zimę:) Teraz oba projekty czekają na wplecenie niteczek, upranie i powędrują do nowych właścicielek:) Po wykończeniu pokażę je jeszcze "na gotowo" na manekinie:) A swoją drogą myślę, że powinnam znaleźć jakąś modelkę. Bo na "żywym" zupełnie inaczej się prezentują. Chyba lepiej:)
Nie ma to jak nasi milusińscy:) Niezależnie od wieku:) Moja starsza latorośl zjechała na czas świąteczny do domku i złożyła expresowe zamówienie na ciepły sweterek:) Bo........jak każda szanująca się kobieta "nie ma co na siebie włożyć" w ten chłodny czas:) Odesłałam ją więc do moich pudeł z kłębuszkami celem poszukania odpowiednich, porzuciłam ( nawet bez żalu ) szare dziergadełko z milusiej Cloud mix Dropsa i rzuciłam się w twórczy wir, zarzucając wszystkie zbędne obowiązki. Tych niezbędnych niestety nie dało się:) Tak szczelnie wypełniałam swój czas dzierganiem, że podróżując i odwiedzając groby bliskich omal nie wymyśliłam auta, które dałoby się prowadzić robiąc jednocześnie na drutach. Całe szczęście mój wyrozumiały małżonek momentami przejmował inicjatywę za kierownicą i muszę powiedzieć, że jako pasażer miałam zdecydowanie większe możliwości realizowania się w zakresie "knitologicznych" uzależnień. Po dwóch dniach mój warsztat dziewiarski wyglądał tak:
Kolejne godziny spędzałam pracowicie - sprawiedliwie, acz nie po równo dzieląc czas między pichceniem a drutowaniem. I wcale nie skłamię, że z ogromną przyjemnością machałam drucikami ku ogromnemu zadowoleniu córeczki:) Po trzech dniach mogłam wystroić mojego manekina i "obfocić" nowy łaszek. Prawda, że w iście pendolinowym tempie?
Ukontentowana właścicielka szybko wskoczyła w nowy sweterek, a ja cóż... pospieszyłam na dalsze spotkania z tymi, którzy odeszli...
